Ratusz w Katowicach, w najbardziej na północ wysuniętej dzielnicy - Dąbrówce Małej, został zbudowany w 1907 roku, kiedy ta osada przemysłowa cieszyła się statusem samodzielnej gminy. Władze gminne urzędowały w nim do 1951 roku, czyli daty włączenia miejscowości do Szopienic. Gmach zbudowano z cegły, w stylu eklektycznym. Najbardziej charakterystycznym elementem budynku jest centralnie usytuowana wieża z kopułą oraz ozdobny szczyt z wolutowymi spływami.
Dąbrówka Mała jest dzielnicą Katowic, położoną w północnej części miasta, nad Brynicą, przy granicy z (należącym do Zagłębia Dąbrowskiego) Sosnowcem. Pierwsze wiadomości o zwartym osadnictwie na tym terenie pochodzą z XV wieku; wioska wchodziła wówczas w skład księstwa siewierskiego. W następnych stuleciach, po ukształtowaniu się granicy na Brynicy, Dąbrówka Mała stała się częścią Śląska. Przez kilka stuleci miejscowość posiadała niewielu mieszkańców; jej przyspieszony rozwój nastąpił w XIX wieku, podczas rewolucji przemysłowej, która ogarnęła większość obszaru Górnego Śląska. W drugiej połowie XIX wieku stały już w Dąbrówce Małej liczne kopalnie węgla kamiennego, huta cynku, huta srebra i ołowiu czy fabryka bieli cynkowej. Rolnicza wioska zmieniła się wtedy w osadę przemysłową z charakterystycznymi domami robotniczymi. Liczba jej ludności już pod koniec XIX wieku przekroczyła 5 tysięcy. Na początku ubiegłego stulecia Dąbrówka Mała funkcjonowała jako samodzielna gmina w granicach powiatu katowickiego. Status ten posiadała do 1951 roku, kiedy włączono ją do Szopienic. Następna zmiana administracyjna miała miejsce w roku 1959 – Szopienice wraz z Dąbrówką Małą stały się częścią Katowic.
W 1907 roku w Dąbrówce Małej został zbudowany budynek władz gminnych, czyli ratusz. Odnajdziemy go przy ul. Henryka Le Ronda po numerem 16. Ratusz w Katowicach wniesiono spływami wolutowymi. Styl – eklektyczny (najbardziej wyraziste są wpływy, popularnej wówczas, secesji).
