Kościół pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy w Katowicach Dąbrówce Małej został zbudowany na początku ubiegłego wieku. Świątynia powstała z inicjatywy proboszcza parafii w Bogucicach, księdza Ludwika Skowronka. Budowlę zaprojektowali wrocławscy architekci Meyers i Fischer, plagiatując projekt Johanna Klompa, architekta z Dortmundu. Kościół jest trójnawową bazyliką z charakterystyczną wieżą, zwieńczoną baniastym hełmem, oraz eklektycznym wyposażeniem wnętrza.
Dąbrówka Mała jest dzielnicą Katowic, położoną w północno-wschodniej części miasta; rzeczka Brynica oddziela ją od Milowic, dzielnicy Sosnowca. Pierwsze wiadomości o Dąbrówce pochodzą z XVI wieku - należała wówczas do Księstwa Siewierskiego. Później znalazła się w granicach Śląska. W XIX wieku jej właścicielami byli m.in. Mieroszewscy i Wincklerowie; około połowy tego stulecia rozpoczęto tutaj eksploatację węgla kamiennego, wkrótce uruchomiono również pierwsze huty. Z czasem wieś przekształciła się w osadę przemysłową. W 1960 roku Dąbrówka Mała stała się dzielnicą Katowic. W odległej przeszłości mieszkańcy dzisiejszej Dąbrówki musieli uczęszczać do kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Stanisława w Czeladzi, pod koniec zaś XVII wieku zostali podporządkowani parafii w Bogucicach.
Siedzibą samodzielnej parafii stała się Dąbrówka Mała w roku 1912, kiedy stanął tutaj duży, murowany kościół św. Antoniego. Do budowy własnej świątyni przystąpiono w Dąbrówce Małej w momencie, kiedy w wyniku rozwoju przemysłowego wzrosła liczba jej mieszkańców. Inicjatorem budowy był proboszcz parafii bogucickiej, ks. Ludwik Skowronek. Pierwotny projekt opracował Mansuetus Fromm, architekt z zakonu franciszkanów, ale nie został on zaakceptowany przez kurię. Nowy projekt przygotowali wrocławscy architekci J. Mayers i R. Fischer, którzy – ponoć – splagiatowali projekt znanego architekta z Dortmundu – Johannesa Klompa. Kościół św. Antoniego w Dąbrówce Małej został wymurowany w latach 1907-1912. Postawiono go na rzucie krzyża łacińskiego, w układzie bazylikowym. Od wschodu wznosi się czworoboczna wieża przykryta baniastym hełmem. Do nawy, przeciętej transeptem o krótkich ramionach, przylega wąskie prezbiterium z apsydą. We wnętrzu zachowało się wiele elementów pierwotnego wyposażenia, utrzymanego w różnych stylach historycznych. Przy kościele stoi plebania, nawiązująca architekturą do świątyni.
