"Plakaty i rysunki" - wystawa prac Moniki Starowicz

Koncepcja wędrówki duszy ludzkiej, która jest nieśmiertelna i wstępuje w kolejne ciała jest stara jak ludzkość. Zatem żyjemy wiecznie i nieustannie przeżywamy kolejne życia, a nasze dusze wciąż uczą się i wzrastają. Spotykamy naszych wrogów i ukochanych, przeżywamy emocje, wzloty i upadki. Wszystko jest potrzebne, aby zapełnić księgę naszej duszy wiedzą i zrozumieniem. Moja dusza już pełna jest obrazków, słów, uczuć i emocji. Czy jest tam jeszcze miejsce na coś nowego?

Najtrudniej zawsze jest pisać o własnej twórczości, bo w zasadzie ona mówi sama za siebie i nie mamy do niej takiego dystansu jak do prac innych. Ta wystawa to zaledwie cząstka moich ostatnich przemyśleń notowanych w postaci rysunków i przemyconych w plakatach tworzonych na zamówienie lub z potrzeby serca. Prawdę mówiąc mało w życiu narysowałam prac, których bohaterką nie była kobieta. Dość sporo rysuję i całość tego miłego procederu nazywam pieszczotliwie „gołe baby”, nawet jeśli bohaterki moich rysunków mają suknię lub inne okrycie. Kim naprawdę są „gołe baby”? To szczere, wolne i w gruncie rzeczy niewinne istoty, które odkrywają przed nami swoje emocje, bo tu nie chodzi tylko o ich nagie piękne ciała. Emocjonalnie, a czasem też fizycznie obnażone odważnie pokazują nam się – raz jako boginie, raz pogańskie kapłanki, leśne wiedźmy, rozmarzone kochanki, renesansowe damy albo seksowne wokalistki jazzowe. Wszystkie dobijają się do mojego umysłu i chcą zostać uwiecznione. Emanują kobiecą mocą, której tak obawiają się patriarchowie od wieków. W pewnym sensie są cząstkami mnie samej, niektóre być może przebłyskami moich wcieleń, w co wierzę, a niektóre hołdem, a może... Może to tylko moja wyobraźnia, która jedynie każe mi uwieczniać swoje własne emocje, stany ducha i ubierać je w szaty graficznych metafor.

Teraz jest czas kobiet. Znużone dyktatem wojowniczego feminizmu wiele z nas poszukuje swoich korzeni. Sięgamy do mądrości naszych przodkiń, uwalniamy w sobie „gołą babę” nie wstydząc się swojego bogactwa i ciesząc duchowym rozwojem.

Monika Starowicz - ur. 1974 w Katowicach; absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (dyplom 2000). Obecnie pracuje jako adiunkt w pracowni plakatu prof. Romana Kalarusa na katowickiej ASP. Zajmuje się sztuką plakatu, grafiką, rysunkiem, ilustracją i collage. Brała udział w wielu wystawach i przeglądach plakatu w kraju (m.in. Międzynarodowe Biennale Plakatu, Biennale Plakatu Polskiego) i zagranicą. Ma również na swoim koncie szereg wystaw indywidualnych, na których zwykle prezentuje autorskie plakaty o tematyce kulturalnej lub rysunki i ilustracje. Najważniejszą bohaterką jej prac jest kobieta. To kobieta oczekująca, zakochana, kobieta-wiedźma, bogini, pełna uczuć i emocji.

Wernisaż odbędzie się 22 marca (czwartek), o godzinie 17:00, wstęp wolny. 

Wystawa trwa do 27 kwietnia, Dział Teatralno-Filmowy, ul. Kopernika 11, Katowice.

Serdecznie zapraszamy.

źródło: www.mhk.katowice.pl